سی و نُه

سی و نُه...

+ چقدر وقتی که دیگه افکار و رفتار بچگانه و قهرگونه و بهانه گیر نداری خودت از خودت خوشت میاد :)) حس آدم بزرگ واقعی :) + آدمای خوب سر راه هر کسی قرار نمیگیرن و از طرفی همه چیز که پول نیس !! حالا ربطش چیه ؟ ربطش به اینه که یه وقتی با خودت میگی اه اینم زندگیِ من دارم لاکچری نیس و فلان کمبودو دارم بدبختم بیچاره م و الی آخر ! اما واقعیت اینه که بودن آدمای خوب توی زندگی هر کسی بهترین اتفاقِ مهمتر از پوله چون نمیشه بدستش آورد هیچ جوره ! + تغییر مهم زندگیمو یکی از خوب ها رقم زده ...  +من بشدت از مولانا متشکرم که فرمود : در جهان هر چیز چیزی جذب کرد ! و قبلترش هم میگه خوب خوبی را کند جذب این بدان! + در توضیح این سطر بالا باید بگم منظورم اینه که من مدتی میشه این قانون برای خودم گذاشتم که اینجور عمل کنم که اونقدر که خوبی دریافت میکنم دقیقا به همون اندازه شاید هم اگه تشخیص بدم بیشتر جواب بدم حالا دیگه با این قانون اذیت نمیشم توی برخورد اول با ادمای تازه خود واقعیمو نشون میدم و مهربانانه رفتار میکنم وقتی دیدم در حد اون مقدار از خوبی نیست سطحشو به همون اندازه ی خودش میارم پایین و چقدر خوب میشه حالم و دیگه اذیت نمیشم مثل سابق ! و همینجور با ادمای از قبل شناخته شده هم کم کم همین کارو میکنم و از درصد لطف و محبتم بهشون کاستم و در حد خودشون و رفتارشون رسوندمش ...  +حدِ درست رو پیدا کردن یه هنره که کم سی و نُه...

دلم تنگه اما راستش مجالی نیست که یه کم فکر کنم ببینم تنگه کیه تنگه چیه یا اصلا حالشو بپرسم ببینم خوبه بده در چه حاله ! بیشتر درگیر اینم که ببین چی شده زندگیم که شبها بیهوش توی رختخواب میوفتم یه طوری که بین خواب و بیداری میشنوم که میان نگام میکنن و میگن کی فکرشو میکرد ببین چطور خسته س که اینقدر زود خوابش برده!!! صبها خروس خون زودتر از همه پامیشم مهم تر از همه اینکه مثل انسان صبحونه میخورم ! اصلا نمیفهمم گوشیم کجاست شارژ داره نداره یا خییلی کلی تر اینکه راااستی من باید گوشی بخرم و این گوشیو مرجانه که دستمه :))) بجاش درگیری های فکری تازه ای رو هر روز دارم با یه عالمه آدم سروکار دارم توی تکاپوام مفیدم و کلی حس خوب دیگه ... این همه ضعف داشتم و غافل بودم متاسفم واقعا :)))) سی و نُه...

از بچگی تا حالا از شروع های تازه هراس داشتم و همیشه تا جایی که شده ازش فرار کردم اما خب بالاخره یه جا یقه مو چسبیده و شکارم کرده :)) روز اول مدرسه توی هر سال اول دانشگاه و همه اولین هایی که توی اینا وجود داشت که همش استرس آور بود برام تا هر اولین دیگه ای هر چند کوچیک برام آزار دهنده و نگران کننده بود از اینکه وارد چه جوی قرار بشم چی در انتظارمه و چی میخواد بشه و از این دست درگیری های فکری بیمارگونه که همیشه خودم شاکی ام از دست خودم و آرزو میکردم یه آدم بیخیال و هر چه پیش آید خوش آیدی بودم که نگران هیچ آینده ی دور و نزدیکی نبود! حالا بعد از کلی کنجار و دودوتا چارتا و کنار گذاشتن سختگیری و بهانه تراشی و غر زدن به جون سیستم کشور و نبودن کار و هزار جور فکر دیگه بالاخره تصمیم گرفتم وارد یه شروع تازه بشم و بسم الله بگم و به کاری که بهم پیشنهاد شده برم و از بیکاری و خونه نشینی دربیام ... + تو این مسیری که دارم میرم برام کلی دعا کنید :) + خواب صبح ؛ شب بیداری ؛ فیلم دیدن ؛ نت گردی و همه ی کارایی که لم میدادمو انجام میدادم خداحافظ :/ :))) + بازم میگم هیچ چیزی بدتر از شروع جدید نیس واسم :///  + یه هفته بگذره ریلکس میشم ایشالااااا ( امیددهی به خود) :)))) سی و نُه...

سی و نُه...